บทที่ 15 ชนวนเหตุ (100%)

“ขอบใจเธอมากนะ รักเธอที่สุด”

นักเขียนสาวเอ่ยอย่างซาบซึ้งใจ ก่อนจะโผเข้ากอดเพื่อนรัก นลินนิภาพึมพำปลอบประโลม แล้วเอ่ยชักชวนอีกฝ่ายไปหาอะไรกินเพราะยังไม่ได้ทานมื้อเที่ยง

“เราจะย้ายบ้านจริงๆ เหรอคะแม่?”

บูรณิมาเอ่ยถามมารดาในยามสายของสุดสัปดาห์ ด้วยไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นความจริง คนติดบ้าน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ